Ujednolicenie nazewnictwa organów Policji
Do tej pory istniała pewna dowolność w pisowni organu, jakim jest komendant wojewódzki Policji. Niektórzy określali organ, poprzedzając go wyrazem określającym województwo, np. śląski, lubelski, opolski, wielkopolski czy mazowiecki komendant wojewódzki Policji. Inni natomiast używali nazwy wynikającej z ustawy z 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz.U. z 2015, poz. 355, z późn. zm), tzn. komendant wojewódzki Policji.
Komendant Główny Policji postanowił przywrócić spójność i przejrzystość w nazewnictwie organów. Dokonana przez niego analiza aktów prawnych wykazała, że w przepisach kształtujących ustrój Policji nie stosuje się wyrazu wskazującego województwo w nazwach organów i komend (jedynym wyjątkiem jest nazwa komendanta stołecznego Policji). Analogiczna sytuacja dotyczy także komendantów powiatowych (miejskich), rejonowych oraz ich aparatów pomocniczych (komend, komisariatów). Aby zapewnić jednolitość i jednoznaczność natury formalnoprawnej i funkcjonalnej, Komendant Główny Policji polecił wszystkim stosowanie nazewnictwa organów Policji wynikającego z ustawy o Policji. Oznacza to, że nazwę organu należy wiązać wyłącznie z miastem będącym jego siedzibą, np. Komendant Wojewódzki Policji w Opolu (ale komendant wojewódzki Policji w Opolu stopień, imię i nazwisko – bo wtedy to nazwa stanowiska, nie organu).
Opinię Komendanta Głównego Policji podzielił Departament Prawny Ministerstwa Administracji i Cyfryzacji, który stwierdził, że zgodnie z ustawą z 23 stycznia 2009 r. o wojewodzie i administracji rządowej w województwie wojewoda nie ma uprawnień do nadawania nazwy kierownikom służb, w tym wypadku komendantom wojewódzkim Policji. Do określenia nazw należy sięgnąć do właściwej ustawy, którą w tym przypadku jest ustawa o Policji.
Źródło: Beata Perkowska, Ujednolicenie nazewnictwa organów Policji, "Policja 997", listopad 2015 r.
Czytaj także: Lepsza komunikacja