1 marca – Narodowy Dzień Pamięci „Żołnierzy Wyklętych”
Sejm Rzeczypospolitej Polskiej ustawą z dnia 3 lutego 2011 roku ustanowił 1 marca Narodowym Dniem Pamięci „Żołnierzy Wyklętych” i świętem państwowym.
W preambule ustawy czytamy, że święto to ustanawia się w hołdzie „Żołnierzom Wyklętym”, którzy w obronie niepodległego bytu Państwa Polskiego, walcząc o prawo do samostanowienia i urzeczywistnienia dążeń demokratycznych społeczeństwa polskiego, z bronią w ręku, jak i w inny sposób przeciwstawili się sowieckiej agresji i narzuconemu reżimowi komunistycznemu.
Święto jest hołdem składanym żołnierzom podziemia antykomunistycznego, którzy po 1945 roku walczyli o prawo do samostanowienia polskiego społeczeństwa, stawiając opór sowietyzacji Polski i podporządkowania kraju Związkowi Sowieckiemu.
Mimo całkowitej obojętności świata „Żołnierze Wyklęci” prowadzili walkę z sowieckim okupantem oraz jego rodzimymi poplecznikami. Za tę walkę oraz postawę patriotyczną doznali ze strony zsowietyzowanej władzy strasznych represji. Byli więzieni, torturowani, ginęli bez śladu w niewyjaśnionych do dziś okolicznościach. Miejsca pogrzebania Żołnierzy Wyklętych ,na których wykonywano egzekucje, również przez (hańbiące honor żołnierza) powieszenie, do dziś są nieznane. Ich ciała grzebano w utajnionych i w większości nieznanych do dziś miejscach; na i w pobliżu cmentarzy, w pobliżu siedzib aparatu bezpieczeństwa, w lasach i na poligonach wojskowych. Bohaterów kilkuletniej walki z okupantem niemieckim nazywano w sfingowanych procesach zdrajcami, mordercami, bandytami i kolaborantami.
Przez różne struktury polskiego podziemia niepodległościowego w latach 1945-1957 przewinęło się od 120 do 180 tysięcy ludzi. Same tylko oddziały zbrojne oblicza się na ponad 20 tys. żołnierzy. Około 9 tysięcy spośród nich zginęło w walce, a za prace na rzecz podziemia aresztowano prawie 80 tysięcy osób. Z przyczyn politycznych na karę śmierci skazano blisko 5 tysięcy osób, ponad połowę wyroków wykonano. Ponad 20 tysięcy osób zostało zamordowanych i zmarło w kazamatach Urzędu Bezpieczeństwa i Zarządu Informacji Wojskowej.
Święto jest obchodzone 1 marca, w rocznicę stracenia w roku 1951 w więzieniu mokotowskim przy ulicy Rakowieckiej członków kierownictwa IV Komendy Zrzeszenia "Wolność i Niezawisłość": ppłk. Łukasza Cieplińskiego, mjr. Adama Lazarowicza, por. Józefa Rzepki, kpt. Franciszka Błażeja, por. Józefa Batorego, por. Karola Chmiela i mjr. Mieczysława Kawalca.
- Kochana Wisiu ! Jeszcze żyję, chociaż są to prawdopodobnie ostatnie dni. Siedzę z oficerem gestapo. Oni otrzymują listy, a ja nie. A tak bardzo chciałbym otrzymać chociaż parę słów Twoją ręką napisanych (...) Ten ból składam u stóp Boga i Polski (...). Bogu dziękuje za to, że mogę umierać za jego wiarę święta, za moją Ojczyznę i za to, że dał mi tak dobrą żonę i wielkie szczęście rodzinne" - pisał ppłk Łukasz Ciepliński w grypsie do żony
na miesiąc przed egzekucją.
Ostatni żołnierz podziemia niepodległościowego - sierż. Józef Franczak ps. „Laluś” zginął 21 października 1963 r. podczas obławy zorganizowanej na niego przez SB i ZOMO w okolicach miasteczka Piaski na Lubelszczyźnie. Jego epopeja trwała blisko dwadzieścia lat.
Los Żołnierzy Wyklętych znakomicie obrazuje wierz Kazimierza Wierzyńskiego Na rozwiązanie Armii Krajowej napisany 8 lutego 1945 roku.
Za dywizję wołyńską, nie kwiaty i wianki -
Szubienica w Lublinie. Ojczyste Majdanki.
Za sygnał na północy, bój pod Nowogródkiem -
Długi urlop w więzieniu. Długi i ze skutkiem.
Za bój o naszą Rossę, Ostrą Bramę, Wilno -
Sucha gałąź lub zsyłka na rozpacz bezsilną.
Za dnie i noce śmierci, za lata udręki -
Taniec w kółko: raz w oczy a drugi raz w szczęki.
Za wsie spalone, bitwy, gdzie chłopska szła czeladź -
List gończy, tropicielski: dopaść i rozstrzelać!
Za mosty wysadzone z ręki robotniczej -
Węszyć gdzie kto się ukrył, psy spuścić ze smyczy.
Za wyroki na katów, za celny strzał Krysta -
Jeden wyrok: do tiurmy. Dla wszystkich. Do czysta!.
Za Warszawę, Warszawę, powstańcze zachcianki -
Specjalny odział śledczy: "przyłożyć do ścianki".
* * *
Zwinąć chorągiew z masztu. Krepą jest zasnuta
Za dywizję Rataja, Okrzei, Traugutta.
Pociąć sztandar w kawałki. Rozdać śród żołnierzy,
Na drogę, niech go wezmą. Na sercu niech leży.
Wywieś flagę w "Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych"
Niech wywieszenie flagi będzie wspólnym złożeniem hołdu tym, dla których miłość do ojczyzny nie była tylko wytartym frazesem, a dążenie do wolnej i niepodległej Polski oznaczało bezkompromisową walkę z wszystkimi jej wrogami. Podziękujmy w ten sposób bohaterom, którzy swoją krwią dali świadectwo wolnej Polski.
Zobacz także: