Umieszczanie w PID nieletniego w trakcie samowolnego pobytu poza młodzieżowym ośrodkiem socjoterapii (MOS)

Data publikacji: 02.04.2014

W przypadku nowelizacji art. 9 pkt. 9 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich, od dnia 1 stycznia 2012 r. sądy rodzinne nie orzekają już w przedmiocie zastosowania wobec nieletnich środka zapobiegawczego w postaci umieszczenia w MOS. Natomiast podstawy prawne umieszczenia nieletniego w PID zostały enumeratywnie wymienione w art. 32g par. 1 i 32g par. 9 oraz 32h par. 1 u.p.n. Należy mieć na względzie, że w ramach przedmiotowej regulacji ustawodawca nie przewidział możliwości umieszczenia w PID nieletnich samowolnie przebywających poza placówkami nie wymienionymi w treści przywołanych przepisów. Z tego względu, w przypadku, gdy sąd orzekł środek wychowawczy w postaci umieszczenia w MOS przed dniem 31 grudnia 2011 r. nie ma możliwości umieszczenia w PID nieletniego w związku z jego samowolnym pobytem poza MOS.

Gdzie więc umieścić nieletniego w trakcie samowolnego pobytu poza MOS? Otóż interpretując powyższą problematykę należy zwrócić szczególną uwagę na fakt, że w sprawie nieletniego należy kierować się przede wszystkim jego dobrem. Już w preambule do u.p.n. zawarty został między innymi obowiązek państwa w dążeniu do umacniania funkcji opiekuńczo-wychowawczej nad nieletnimi zagrożonymi demoralizacją i przestępczością.

Z tego też względu, w ocenie Biura Prewencji i Ruchu Drogowego KGP, optymalnym rozwiązaniem będzie umieszczenie nieletniego samowolnie przebywającego poza MOS w placówce opiekuńczo-wychowawczej o charakterze interwencyjnym. I tak na zasadzie art. 103 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej, placówka ta, w przypadkach wymagających natychmiastowego zapewnienia dziecku opieki, jest obowiązana przyjąć dziecko doprowadzone m.in. przez Policję.

Tego typu placówka, na zasadzie art. 93 ustawy o wspieraniu rodziny (...), zapewnia dziecku całodobową opiekę i wychowanie oraz zaspokaja jego niezbędne potrzeby, w szczególności emocjonalne, rozwojowe, zdrowotne, bytowe, społeczne i religijne, a także zapewnia korzystanie z przysługujących mu świadczeń zdrowotnych i kształcenia.

Tożsame rozwiązanie należy również stosować wobec nieletniego w trakcie samowolnego pobytu poza MOS, w którym został on umieszczony po 31 grudnia 2011 r. na wniosek rodziców lub orzeczenia Poradni Psychologicznej typu interwencyjnego, gdyż brak jest stosownych regulacji prawnych zezwalających, np. na umieszczenie go w PID.

Źródło: Stołeczny Magazyn Policyjny nr 4/2014