Informacyjny Serwis Policyjny

Doprecyzowanie takich pojęć jak "wypadek zbiorowy" i "członkowie rodziny poszkodowanego", a także uregulowanie kwestii wypadków policjantów pełniących służbę za granicą - to tylko niektóre zmiany, jakie przewiduje projekt rozporządzenia MSWiA w sprawie trybu ustalania okoliczności i przyczyn wypadków pozostających w związku z pełnieniem służby w Policji. Projektowany akt prawny został skierowany do uzgodnień międzyresortowych.

Jak napisano w uzasadnieniu projektu, w okresie 5-letniego stosowania obecnie obowiązującego rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 lipca 2005 r. w sprawie postępowania w razie wypadków pozostających w związku z pełnieniem służby w Policji (Dz. U. Nr 136, poz. 1150) ujawniono wiele błędów i luk w procedurze oraz wątpliwości interpretacyjnych. Dlatego ustawodawca uznał, że konieczne jest przekształcenie procedury postępowania powypadkowego i stworzył projekt regulujący na nowo tryb postępowania w razie wypadków pozostających w związku z pełnieniem służby w Policji. Doprecyzowano w nim między innymi definicje, poprzez szczegółowe określenie, czym jest np. „wypadek zbiorowy”, albo kogo uznaje się za „członków rodziny poszkodowanego”.

Zgodnie z nowymi uregulowaniami komisję powypadkową powoływać będzie kierownik jednostki organizacyjnej Policji właściwy ze względu na stałe miejsce pełnienia służby przez poszkodowanego. Komendant szkoły Policji realizować będzie powyższe w stosunku do funkcjonariusza, który uległ wypadkowi na terenie szkoły Policji, podczas szkolenia lub doskonalenia zawodowego. Takie rozwiązanie zdaniem autorów projektu pozwoli wyeliminować wątpliwości w zakresie właściwości miejscowej komisji powypadkowej.

Projekt reguluje również kwestię wypadków policjantów, którzy ulegli wypadkom poza granicami kraju (kontyngenty, łącznicy, konferencje czy też pościg i obserwacja transgraniczna). Obecny stan prawny nie uwzględnia trybu realizacji postępowań wyjaśniających w stosunku do w/w funkcjonariuszy, którzy ulegli wypadkowi. Wyeliminowano też konieczność pouczania świadka o odpowiedzialności karnej z art. 233 § 1 Kodeksu karnego.