Informacyjny Serwis Policyjny

W imieniu kierownictwa polskiej Policji oficerowie łącznikowi komisarz Krzysztof Markiewicz i komisarz Michał Linda złożyli kwiaty na odrestaurowanym grobie Komendanta Głównego Policji Państwowej, generała Kordiana Józefa Zamorskiego w Londynie.

Dzień Wszystkich Świętych to czas wspomnień bliskich i ważnych dla nas osób. To także okazja do zadumy i refleksji nad przemijającym czasem. W przeddzień 1 listopada polscy policjanci - oficerowie łącznikowi w Wielkiej Brytanii złożyli kwiaty na grobie generała Kordiana Józefa Zamorskiego, ostatniego Komendanta Głównego Policji Państwowej. Miejsce spoczynku generała Zamorskiego i jego żony, Leokadii Zamorskiej na terenie St. Mery’s Catholic Cemetery w Londynie, zostało ostatnio odrestaurowane dzięki wysiłkom Instytutu Pamięci Narodowej oraz polskiej Policji.

Kordian Józef Zamorski – generał dywizji, oficer Legionów, uczestnik obu wojen światowych i wojny polsko-bolszewickiej, były komendant główny Policji Państwowej w latach 1935-1939, były zastępca dowódcy Wojsk Polskich na Bliskim Wschodzie, Kanclerz Orderu Polonia Restituta, odznaczony Orderem Virtuti Militari 5 klasy, Orderem Polonia Restituta I, III, IV klasy, Krzyżem Niepodległości, 4-rotnie Krzyżem Walecznych, Złotym Krzyżem Zasługi i wieloma odznaczeniami zagranicznymi.

Urodził się 1 kwietnia 1890 r. w majątku Kołkówka, wsi Rzepiennik Biskupi położonej w województwie małopolskim w powiecie tarnowskim w gm. Rzepiennik Strzyżewski. Był synem Arnolda Zamorskiego (dzierżawcy folwarku Kołkówka) i Wiktorii z domu Serafin. Studiował malarstwo u prof. Józefa Mehoffera i kurs grafiki u prof. Jana Pankiewicza. Ze względu na wybuch I wojny światowej krakowską Akademię Sztuk Pięknych ukończył egzaminem celującym dopiero w 1918 r.

Obejmując stanowisko komendanta głównego PP, gen. Kordian Zamorski miał 45 lat, z których 25 poświęcił służbie wojskowej. Z dniem 25 stycznia 1935 r. Kordian Zamorski został zwolniony ze stanowiska szefa Oddziału I SG WP przeniesiony w stan nieczynny na okres 12 miesięcy, z równoczesnym oddaniem do dyspozycji ministra spraw wewnętrznych, który wyznaczył go na stanowisko komendanta głównego Policji Państwowej.

W okresie dowodzenia korpusem PP gen. Zamorski realizował plany organizacyjno-szkoleniowe, rozpoczął proces włączania policji mundurowej do wykonywania zadań z zakresu służby śledczej i politycznej. Wyszkolenie funkcjonariuszy uzupełniano przepisami służbowymi i artykułami dotyczącymi ekspertyzy kryminalistycznej np. broni palnej lub daktyloskopii. Również pomysłem komendanta było wydanie dwumiesięcznika „Przegląd Policyjny”, z artykułami o charakterze naukowym m.in. badaczy z Niemiec i Austrii, który ukazywał się od stycznia 1936 r. do wybuchu II wojny światowej. Zamorski podejmował wiele działań, aby podnieść poziom wyszkolenia i sprawności fizycznej korpusu policyjnego. Wytykał liczne wady zarówno komendantom, jak i ich podwładnym, konsekwentnie potępiał przypadki niesubordynacji, pijaństwa i korupcji wśród funkcjonariuszy. Za priorytet postawił sobie walkę z nadużyciami i wykroczeniami wśród policyjnej kadry. W 1938 r. był autorem „Przykazań Policjanta”, zawierających czternaście podstawowych zasad moralnych, którymi powinien kierować się każdy funkcjonariusz Policji. Polska Policja Państwowa za kadencji Zamorskiego utrzymywała liczne kontakty z policją państw ościennych, głównie policją estońską i łotewską. Komendant Zamorski na czele polskiej delegacji odbył szereg wizyt zagranicznych, m.in. był we Włoszech i Francji. Pierwszą podróż zagraniczną odbył latem 1935 r. do hitlerowskich Niemiec, gdzie zapoznał się z organizacją i metodami pracy policji niemieckiej.

Generał Zamorski piastował swoje stanowisko do wybuchu II wojny światowej. W czasie obrony stolicy wyjechał z miasta 7 września 1939 r., po otrzymaniu rozkazu ewakuacji Komendy Głównej Policji. Zmuszony do opuszczenia kraju, razem z innymi funkcjonariuszami państwowymi przekroczył granicę i ewakuował część kierownictwa Policji do Rumunii i na Węgry. Został internowany w obozie Băile Herculane dla polskich generałów w Rumunii. Następnie po opuszczeniu obozu przez Turcję dotarł do Palestyny, gdzie przebywał w polskim obozie wojskowym w Latrun. Od listopada 1940 do sierpnia 1942 r. był komendantem Ośrodka Zapasowego Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich i pełnił obowiązki dowódcy oddziałów Wojska Polskiego na Bliskim Wschodzie, a następnie zastępcy dowódcy tych oddziałów. W tym samym roku przeniesiony został w stan nieczynny. Po wojnie na stałe osiedlił się w Wielkiej Brytanii i zamieszkał w Londynie. Prezydent RP August Zaleski awansował go 11 listopada 1966 r. na generała dywizji ze starszeństwem w korpusie generałów.

Komendant Zamorski zmarł 19 grudnia 1983 r. w Londynie, w wieku 93 lat. Jego prochy spoczęły na londyńskim cmentarzu St. Mary, gdzie znajdują się groby blisko 400 żołnierzy, służących w różnych rodzajach sił zbrojnych podczas obu wojen światowych.

Przykazania Policjanta:

1. Honor i Ojczyzna – oto hasła, którymi w życiu Twoim masz się kierować.
2. Ojczyzna powierzyła Ci broń i oczekuje, że będziesz Jej godny.
3. Ojczyzna przyznała Ci wyjątkowe prawa. Tych praw nie nadużywaj, gdyż nie są one przywilejem, lecz obowiązkiem, który sumiennie wypełniasz w służbie Narodu.
4. Przestępstwo jest nieszczęściem. Zachowaj się wobec niego z powagą i ludzkością.
5. Pomóż temu, kto Twej pomocy potrzebuje i obchodź się ze wszystkimi tak, jak byś chciał, by się z Tobą obchodzono.
6. Bądź odważny, sumienny, ostrożny i nie zawiedź nigdy zaufania przełożonego. Nadużycie zaufania jest hańbą. Mów prawdę, gdyż kłamstwo jest tchórzostwem.
7. Pamiętaj, że nosisz mundur. Jak Cię widzą, tak Cię piszą. Bądź więc zawsze schludnie i czysto ubrany i nie zaniedbuj wyglądu zewnętrznego.
8. Żyj skromnie, zachowasz przez to niezależność. Nie przyjmuj żadnych podarunków, gdyż to zobowiązuje. Jako policjant nie możesz mieć zobowiązań. Życie ponad stan jest hańbą i prowadzi do nieszczęścia. Pijaństwo zabierze Ci ludzką godność, staniesz się pośmiewiskiem rodaków i zasłużysz na pogardę dzieci.
9. Pamiętaj, że Cię podsłuchują, więc nie mów publicznie o sprawach służbowych. Zachowaj umiar w mowie.
10. Bądź w życiu i służbie sprawiedliwy.
11. W wystąpieniach przeciwko wrogom Ojczyzny bądź bezwzględny, pamiętaj jednak, że dobry żołnierz gardzi okrucieństwem.
12. Rozkazów przełożonych słuchaj bezwzględnie, bądź wzorem dla podwładnych, którzy Cię pilnie obserwują. Jeśli żądasz od innych, by byli dobrymi kolegami, pamiętaj sam o koleżeństwie.
13. Miej pogardę dla pochlebców.
14. Pamiętaj, że jesteś żołnierzem. Nie zaniedbuj ćwiczyć się w żołnierskiej sprawności i ucz się ciągle, pamiętając o tym, że obywatele widzą w Tobie człowieka, który musi wiedzieć wszystko.

Komendant Główny Policji Państwowej
gen. insp. Kordian Józef Zamorski („Na Posterunku”, nr 5/1938 r.)
                                                                                                                           
(opr. Małgorzata Ewa Rosen, BEH-MP KGP)