Jubileusz Pani Marii Czernek
„W niezwykłym dniu 99. urodzin z wyrazami ogromnego szacunku oraz serdecznymi życzeniami od wszystkich polskich policjantów i pracowników Policji, nieustającego zdrowia, niespożytej energii i ciągłego niezwykłego uśmiechu i ciepła, którym tak pięknie się Pani z Nami dzieli, Pani Mario 200 lat” – te szczególne życzenia przekazał Komendant Główny Policji gen. insp. dr Jarosław Szymczyk podczas wizyty w domu dostojnej jubilatki Marii Czernek, wdowy po funkcjonariuszu Policji Państwowej II RP st. post. Janie Borkowskim.
24 czerwca to w rodzinie Pani Marii Czernek szczególna data. W tym dniu 99 lat temu urodziła się dostojna Jubilatka, nestorka rodu, wdowa po Janie Borkowskim, funkcjonariuszu Policji Państwowej, zamordowanym w Twerze w 1940 roku. W tym roku poza corocznymi rodzinnymi życzeniami spotkała jubilatkę dodatkowa niespodzianka. Niezapowiedziani goście – Komendant Główny Policji gen. insp. dr Jarosław Szymczyk, któremu towarzyszył Dyrektor Biura Historii i Tradycji Policji KGP nadkom. Krzysztof Musielak – złożyli serdeczne życzenia 200 lat życia w zdrowiu i dobrym samopoczuciu oraz wręczyli bukiet kwiatów.
Pani Maria podczas spotkania nie kryła swego wzruszenia. Ze szczególnym sentymentem Jubilatka odniosła się do nowego umundurowania wyjściowego Policji, w którym na okolicznościowe spotkanie przybył Komendant Główny Policji gen. insp. Jarosław Szymczyk. Z drżeniem w głosie mówiła, że przywołuje on w niej wspomnienia pięknych chwil jej młodości, a szczególnie tych związanych z jej śp. mężem – post. Janem Borkowskim. Pani Maria wróciła pamięcią do dnia swego ślubu, który miał miejsce w maju 1939 roku, podkreślając iż jej mąż do ceremonii ślubnej przystąpił właśnie w mundurze funkcjonariusza Policji Państwowej, który - jak stwierdziła - tak bardzo przypomina jej nowy wzór umundurowania galowego Policji.
Z dumą pokazywała swoje ślubne zdjęcia, wspominała swoją przeszłość, pierwsze wojenne chwile, trudy życia w okupowanej Polsce, ciągły niepokój o losy męża. Opowiadała o dniu powszednim, ciężkiej pracy i trosce o towarzyszy niedoli. O lęku i niepewności związanej z brakiem informacji o mężu, próbach jego odnalezienia, uzyskania jakichkolwiek informacji o jego losach.
Szczególną przyjemność sprawił Pani Marii podarunek, który wręczył jej Komendant Główny Policji – album „Rodzina Policyjna w fotografii 1929-1939”, opracowany i wydany przez Komendę Główną Policji. Dodatkowo Pan Komendant ofiarował dostojnej jubilatce osobistą dedykację, którą umieścił na kartach albumu. Z wypiekami na twarzy przeglądała archiwalne fotografie, poszukując wizerunków osób jej znajomych. Jak wspomniała, bardzo spodobały jej się nowe mundury wyjściowe Policji. Zaznaczyła, że przypominają jej uniformy przedwojenne, do których wciąż odczuwa wielki sentyment.
***
Maria Czernek jest członkinią Stowarzyszenia Rodzina Policyjna 1939 r. w Łodzi. Bardzo zaangażowała się w odkłamywanie historii narodu polskiego okresu II wojny światowej oraz tragicznego losu 22 tysięcy funkcjonariuszy zamordowanych w Zbrodni Katyńskiej. Włączyła się także w przekazywanie tej wiedzy pokoleniom Polaków. Wielokrotnie uczestniczyła w lekcjach pamięci z uczniami gimnazjów i liceów. Brała udział w pielgrzymkach na Polskie Cmentarze Wojenne w Bykowni, Charkowie, Katyniu oraz Miednoje.
Maria Czernek włączała się w tworzenie miejsc pamięci o policjantach II RP na terenie województw łódzkiego i mazowieckiego (Łask, Zduńska Wola, Sieradz, Płock, Kutno i Andrzejów) oraz w Łodzi (tablica pamiątkowa na budynku Komendy Wojewódzkiej Policji oraz epitafium katyńskie w Sanktuarium Miłosierdzia Bożego). Dzięki niej powstała w Łodzi pierwsza w Polsce Aleja Dębów Pamięci Policjantów II RP ofiar Zbrodni Katyńskiej. Współpracuje z organizacjami kombatanckimi, Rodziną Katyńską, Związkiem Sybiraków oraz stowarzyszeniami niepodległościowymi. Wielokrotnie została uhonorowana odznaczeniami państwowymi i samorządowymi. Jako pierwsza otrzymała Krzyż Miednoje 1940 – odznaczenie przyznawane przez Stowarzyszenie Rodzina Policyjna 1939 r.
Mąż Pani Marii, Jan Borkowski urodził się 1 kwietnia 1907 r. w Grajewie. Pełnił służbę w Policji Państwowej, co najmniej od listopada 1931 m.in. w Warszawie w Wydziale I Komendy Głównej oraz w Łodzi. We wrześniu 1939 r. pracował jako telegrafista w stopniu starszego posterunkowego w X Komisariacie Łodzi. Trafił do niewoli sowieckiej. Był więźniem Ostaszkowa. Został zamordowany w kwietniu 1940 r. w Twerze. Spoczywa na Polskim Cmentarzu Wojennym w Miednoje.
BHiTP KGP, MSWiA, foto – R. Szleszyński
